Pchła (Siphonaptera) – rząd owadów zaliczanych do podgromady owadów uskrzydlonych, wtórnie bezskrzydłych.
Pchły mają niewielkie rozmiary, najwięksi przedstawiciele osiągają6 mmdługości ciała, które u wszystkich pcheł jest bocznie spłaszczone. Posiadają silnie rozwinięte odnóża, które składają się z biodra, krętarza, uda, goleni i członowanej stopy co zapewnia jej dużą skoczność – do1 mdługości (200 razy przekraczające długość ciała owada), wysokość skoku do30 cm. Narządy gębowe pchły są typu kłująco-ssącego, całe ciało pokrywa twardy oskórek ze szczecinkami lub ząbkami skierowanymi do tyłu. Budowa ciała pchły jest wynikiem przystosowania do pasożytniczego trybu życia, jaki wiodą na powierzchni ciał ptaków i ssaków, żywiąc się wyssaną krwią. Z jaj znoszonych przez samice na ciele żywiciela wylęgają się larwy, żywiące się resztkami organicznymi znajdującymi się w ściółce gniazd i w legowiskach zwierząt. W zależności od warunków rozwój całkowity trwać może od 2 tygodni do kilku miesięcy. Znanych jest ok. 1500 gatunków pcheł, spośród nich ok. 70 gatunków występuje w Europie Środkowej. Liczne gatunki są roznosicielami zarazków chorobotwórczych (m.in. dżumy) oraz pasożytów, np. pchła psia (Ctenocephalides canis) przenosi tasiemca psiego (Dipylidium caninum).Może obywać się bez pożywienia do 18 miesięcy. Innymi przedstawicielami pcheł są: pchła szczurza (Xenopsylla cheopis) oraz tunga (Tunga penetrans), pasożytująca w skórze ludzi i zwierząt, wywołująca owrzodzenia i trudno gojące się rany.