Katalog szkodników


Zmienik (Lygus)

pluskwiak-roslinozernyPluskwiak roślinożerny.

Znajduje kryjówki na zimę w domach, drewutniach, komórkach np. przy drewnie kominkowym.
Nie jest szkodliwy dla człowieka, nie szkodzi drewnianym elementom domu.


Gryzki

Gryzki (Psocoptera) – rząd owadów 

Zboże i produkty jego przemiału są bardzo często porażane przez te drobne i prymitywne owady. Obecność gryzków w pomieszczeniach magazynowych zawsze świadczy o złym ich stanie sanitarnym. Gryzki występują też w wilgotnych i starych książkach w bibliotekach. Często spotykane są w wilgotnych i nieogrzewanych piwnicach, na strychach i w spiżarniach, w nowo wybudowanych domach, gdzie pokarmem ich są różne grzyby pleśniowe. W pomieszczeniach mieszkalnych i gospodarskich może występować do 50 gatunków gryzków. Ze względu na drobne rozmiary ciała mogą być mylone z rozkruszkami, które występują w podobnych środowiskach. Czytaj dalej


Rozkruszek mączny

Rozkruszek mączny (Acarus siro) – gatunek roztocza z rodziny rozkruszków (Acaridae).

Dorosły roztocz osiąga długość około 0.5-0.7 mm. Dojrzałe rozkruszki mają 4 pary wieloczłonowych nóg zakończonych charakterystycznymi pazurkami. Larwa jest podobna do dorosłego roztocza, ma jednak 3 pary nóg. Rozwój rozkruszka. jest kilkustopniowy. W niesprzyjających warunkach rozwija on formę odporną (przetrwalnikową) i w takiej postaci oczekuje na zmianę warunków. Rozkruszek mączny zjada dziennie 7 razy tyle ile waży, zanieczyszcza przetwory zbożowe odchodami, skórkami po linieniach i martwymi osobnikami. 

Czytaj dalej


Darniówka (Microtus subterraneus)

Gryzoń z rodziny nornikowatych, przypominająca nornika zwyczajnego, jednak jest od niego nieco mniejsza. Charakteryzuje się ciemnoszarym ubarwieniem z lekko brunatnym odcieniem. Możemy spotkać się również z darniówką o czarnym ubarwieniu. Podbrzusze niebieskoszare, ogon biały od spodu a na wierzchu szary. Osiąga długość 80- 95 mm i wagę do 25 g.

Czytaj dalej


Kuna leśna

Kuna leśna inaczej tumak (Martes martes) – jest gatunkiem małego ssaka drapieżnego z rodziny łasicowatych. Występuje w całej niemal Europie oraz w Azji, aż po Iran i zachodnią Syberię. W Polsce występuje, choć niezbyt licznie, na całym obszarze kraju, a zasięg jej występowania często pokrywa się z występowaniem kuny domowej.

Tak jak większość niewielkich łasicowatych posiada wydłużone giętkie ciało i krótkie nogi. Długość ciała kuny leśnej to średnio ok. 40–53 cm, długość ogona: 22–28 cm. Samica waży ok. 0,8–1,5 kg, natomiast masa ciała samca wynosi ok. 1,2–1,8 kg.
Sierść grzbietu kuny leśnej jest jednolicie ciemnobrązowa (łapy i ogon w podobnym kolorze), a od strony brzucha – jaśniejsza. Na szyi występuje kremowa lub żółtawa plama – nie rozwidlona – dzięki czemu łatwo ją odróżnić od bliskiej krewniaczki – kuny domowej. Opuszki palców i stóp owłosione. Pysk wąski, nos czarny.

Czytaj dalej


Komar

Komarowate, komary (Culicidae) – rodzina owadów (nadrodzina Culicoidea) z rzędu muchówek.

Komary to małe, brzęczące owady. Jest ich ogromna ilość, w samej Polsce występuje około 50 gatunków, a na całym świecie znanych jest ponad 40 rodzajów i ok. 3,5 tys. gatunków komarów. Zdecydowana większość żywi się krwią innych organizmów. Dorosłe komary mają aparat gębowy kłująco-ssący. Składa się on z: wydłużonych warg (górnej i dolnej), żuwaczki, podgębia oraz szczęk I pary.

Wygląd
Uskrzydlone, niewielkich rozmiarów insekty, osiągające maksymalnie 6 mm. Budowa jest dość smukła i delikatna, a barwa waha się od jasnobrązowej do brunatnej.
Skrzydła są wąskie i przezroczyste, używane podczas lotu wydają charakterystyczny, brzęczący dźwięk. W czasie spoczynku wysoko podnosi ostatnią parę odnóży (w odmienny sposób robi to komar brzęczący, a w inny komar widliszek). Płeć można rozróżnić m.in. za pomocą czułek: u samców są pokryte kępkami włosków, sprawiają wrażenie pierzastych. Na grzbietowej stronie tułowia znajdują się dwie pręgi.  

Czytaj dalej


Karczownik ziemnowodny (Arvicola amphibius)

Jest gatunkiem gryzonia z podrodziny nornikowatych w rodzinie chomikowatych. Najchętniej zamieszkuje brzegi wód, zakłada nory w wilgotnej glebie, w miejscach nieuprawianych, ale też w ogrodach i sadach wyrządzając szkody w drzewostanie. Karczownik ma szeroką i grubą głowę z tępo zakończonym pyskiem, małe uszy ukryte w sierści, grzbiet szaro- lub ciemnobrunatny, a brzuch szary. Bywają też osobniki czarne. Długość głowy i tułowia 16-22 cm, ogona 10-15 cm. Masa ciała 70-180 g. Ogon jest w przekroju okrągły.

Czytaj dalej


Komar brzęczący

Komar brzęczący (Culex pipiens) – gryzący owad z rodziny komarowatych , rzędu muchówek.     

Komary to małe, brzęczące owady. Jest ich ogromna ilość, w samej Polsce występuje około 50 gatunków. Zdecydowana większość żywi się krwią innych organizmów.

Wygląd
Uskrzydlone, niewielkich rozmiarów insekty, osiągające maksymalnie 6 mm. Budowa jest dość smukła i delikatna, a barwa waha się od jasnobrązowej do brunatnej.
Skrzydła są wąskie i przezroczyste, używane podczas lotu wydają charakterystyczny, brzęczący dźwięk. W czasie spoczynku wysoko podnosi ostatnią parę odnóży (w odmienny sposób robi to komar brzęczący, a w inny komar widliszek). Płeć można rozróżnić m.in. za pomocą czułek: u samców są pokryte kępkami włosków, sprawiają wrażenie pierzastych. Na grzbietowej stronie tułowia znajdują się dwie pręgi.

Czytaj dalej


Kuna domowa

 

Długość ciała wynosi 40 -50 cm, długość ogona 21 -27 cm, wysokość w kłębie 12 cm, waga 1,2 -2,5 kg. Samce są większe i cięższe od    samic. Kuna domowa wyglądem przypomina kunę leśną, ale ma od niej proporcjonalnie krótsze kończyny i dłuższą głowę. Miękkie i puszyste futro jest jaśniejsze niż u kuny leśnej, grzbiet ma zabarwienie szarobrązowe lub brązowożółte, spód ciała jest od niego jaśniejszy, kończyny i ogon są ciemniejsze od reszty ciała. Na szyi znajduje się biała, rzadziej z żółtym nalotem, plama, która rozwidla się w kierunku przednich łap. Nos ma kolor cielisty (podczas kiedy u kuny leśnej jest on prawie czarny), uszy są szeroko rozstawione, krótkie i zaokrąglone.

Czytaj dalej


Mysz domowa (Mus musculus)

Ma ciało smukłe, głowę stosunkowo szeroką o zaostrzonym pysku. Zęby przednie (siekacze) mają na wewnętrznej stronie schodkowate wcięcia, charakterystyczne dla tego gatunku. Uszy przygięte do przodu zwykle sięgają oczu. Stopy są krótkie i szerokie. Okrywa włosowa na grzbiecie ma barwę szarą lub żółtawo szarą, na brzuchu kremową lub biało popielatą. Długość głowy i tułowia dochodzi do 11 cm, ogona do 10 cm. Dorosły osobnik waży od 10 do 21 g.

Czytaj dalej